Malarze czerpią tematy z różnych źródeł. Jednym z nich jest sen. Postaci zanurzone w świecie nieznanym, niezbadanym. Jedni chcą nam pokazać co dana osoba śni, a inni pozostawiają to naszej wyobraźni.
Picasso Sen
Na obrazach tych Pablo przedstawił swoją śniącą kochankę, muzę, modelkę: Marię -Thérèse Walter. Poznali sie w 1927 roku, gdzieś na jednej z paryskich uliczek. Różnica wieku między nimi wynosiła ponad 20 lat (ona młoda, on żonaty), ale to nie przeszkodziło jednak w trwającym przez kilka lat związku, który zwieńczył się córeczką - Mayą.
Picasso Śpiąca młoda dziewczyna
Dali i surrealizm:
W malarstwie założeniem surrealizmu było "wyrażanie wizualne percepcji wewnętrznej". Artyści starali się wykreować obrazy burzące logiczny porządek rzeczywistości. Często były to wizje groteskowe, z pogranicza jawy, snu, fantazji, halucynacji, a odsunięte od racjonalizmu. >>źródło<<
Dali Sen
"W Śnie odnajdujemy owady rojące się na zegarku z Uporczywości pamięci. Mrówki rysują czy też gryzą usta owej androgynicznej postaci potraktowanej jednobarwnie, która reprezentuje świat marzenia. Kamienne popiersie o falujących włosach, które ewokuje figury kobiet - kwiatów z art nouveau, ów Sen wlaśnie, zamyka oczy by przywołać swoje marzenie, ktore Dali buduje na wzór jakiejś mitologicznej sceny, na dalszym planie. Jeśli psychoanaliza czyni marzenie senne środkiem eksploracji podświadomości, to surrealiści robią zeń materiał dla swej twórczości."
Wielcy Malarze, tygodnik nr 99, s. 13.
Dali Sen
Inspiracją do stworzenia tego obrazu dla Daliego, okazały się skały (które kochał w Katalonii), znalezione w uniwersum Leonarda da Vinci. Szczególnie jedna skała była ulubienicą Salvadora, skała, którą rybacy nazywali "Snem". Dali przedstawiał wiele razy tę antropomorficzną skałę zawieszoną w próżni i podtrzymywaną przez słynne drewniane protezy.
Dali Sen spowodowany lotem pszczoły wokół owocu granatu, na jedną sekundę przed przebudzeniem
"W Śnie spowodowanym lotem pszczoły wokół owocu granatu, na jedną sekundę przed przebudzeniem naga Gala unosi się w powietrzu i oddaje się bagnetowi karabinu i kłom ryczących tygrysów. Słoń na dalszym planie trawersuje morze, podobne do lodowej powierzchni odbijającej przedmioty; umieszczony wysoko na rozciągniętych i cienkich nogach, pelen powietrznej gracji, jest pięknym hołdem uczynionym rzeźbie Berniniego (1598 - 1680), którą Dali się inspiruje, i która zdobi mały rzymski plac.
Ów soczysty i krwawy owoc, będący efektem metamorfozy granatu jest klasycznym symbolem kobiecej płci. Z paszczy ryby w łuskach koloru koralowego wyskakują dzikie zwierzęta. Te właśnie dwa tygrysy są niemal fotograficznymi wizerunkami owego miłosnego kanibalizmu, który nawiedza Salvadora Dali, i który stanowi dlań - jak pisze w roku 1956 - funkcję ważną i tak konieczną dla milosnej imaginacji: moc rzeczywistego zjedzenia obiektu pożądania. Coraz bardziej zakochany w Gali, artysta zaczyna tworzyć jej kult; malując swą muzę, uważa się za Vermera."
Wielcy Malarze, tygodnik nr 99, s. 24.
